1 op de 10 vrouwen heeft last van PCOS wereldwijd. Het ontwikkelt zich meestal tijdens de tienerjaren en is momenteel de meest voorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid bij vrouwen. Sommige mensen noemen het zelfs het equivalent van een laag aantal zaadcellen bij vrouwen.
Er zijn veel mogelijke oorzaken van PCOS, waaronder:
- Oestrogeendominantie
- Een erfelijke neiging
- Stress
- Obesitas - hoe meer overgewicht je hebt, hoe meer oestrogeen je in je systeem zult hebben
- Een trage stofwisseling
- Blootstelling aan chemicaliën: chemicaliën worden vaak aan voedingsmiddelen toegevoegd om de smaak en textuur te verbeteren, maar helaas bootsen ze hormonen in het lichaam na, waardoor het endocriene systeem wordt verstoord.
- Te veel suiker/prut in het dieet
- Te weinig beweging
- Insulineresistentie: 30% van de vrouwen met PCOS heeft insulineresistentie.
De alvleesklier maakt het hormoon insuline aan, dat vrijkomt na het eten van een maaltijd en de koolhydraatstofwisseling regelt. Als we eten, breekt het lichaam de koolhydraten af en zet ze om in glucose. Insuline zorgt ervoor dat de lichaamscellen de energie (uit glucose) kunnen gebruiken.
Bij vrouwen met PCOS is er vaak sprake van insulineresistentie in het lichaam, waardoor de alvleesklier meer insuline aanmaakt om te compenseren. Dit leidt tot de aanmaak van hoge niveaus mannelijke hormonen (androgenen), en het is deze overmaat aan mannelijke hormonen die veel van de PCOS-symptomen veroorzaakt, zoals onregelmatige menstruaties, acne en ongewenste haargroei.
PCOS kan worden onderverdeeld in 3 categorieën
Insulineresistente PCOS - Hierbij ben je niet gevoelig voor insuline en leptine, je bent er resistent voor, wat betekent dat je er niet goed op kunt reageren, wat leidt tot verhoogde mannelijke hormonen. Insuline kan je cellen niet vertellen dat ze glucose moeten opnemen voor energie, dus zet het in plaats daarvan glucose om in vet. Leptine kan je hypothalamus niet vertellen dat hij je eetlust moet onderdrukken, dus je hebt de hele tijd honger. Naast PCOS veroorzaakt insulineresistentie zware menstruaties en gewichtstoename. Suiker is de belangrijkste oorzaak van deze vorm van PCOS, maar het kan ook worden veroorzaakt door roken, het eten van transvetten, stress, de pil, slaaptekort en giftige stoffen. Deze dingen veroorzaken insulineresistentie omdat ze insulinereceptoren beschadigen. Te veel insuline belemmert de eisprong en zorgt ervoor dat je eierstokken mannelijke hormonen (androgenen) gaan maken in plaats van oestradiol (een vorm van oestrogeen).
Het beste wat je kunt doen om insulineresistentie aan te pakken is stoppen met suiker.
Mijn beste tips om de suikergewoonte te doorbreken zijn:
- Zorg dat je genoeg slaapt
- Eet altijd maaltijden die eiwitten, zetmeel en vet bevatten.
- Probeer geen ander dieet tijdens het stoppen met suiker - stop er gewoon 4 weken helemaal mee.
- Kies een startdatum tijdens een stressvrije periode en begrijp dat intense trek na 20 minuten zal stoppen. Wees gerust, het hunkeren zal na twee weken afnemen!
Begin met het nemen van magnesium en chroom als supplementen omdat ze het verlangen naar suiker helpen verminderen.
Homoeopathische middelen kunnen ook naast deze supplementen worden gebruikt om je te helpen je trek te beheersen. Raadpleeg een homeopaat die je het beste middel kan aanbevelen dat past bij jouw individuele behoeften. Houd er rekening mee dat het moeilijker is om te stoppen met suiker als je ontstekingsbevorderende voedingsmiddelen eet, zoals tarwe en koemelk, en dat deze het verlangen naar suiker kunnen triggeren.
PCOS door pil - De anticonceptiepil kan om twee redenen PCOS veroorzaken: ten eerste kan de pil insulineresistentie veroorzaken en ten tweede onderdrukt hij de eisprong. Te veel insuline stimuleert je hypofyse om meer LH te maken, wat de androgeenproductie verder stimuleert. Tot slot vermindert te veel insuline het sexhormoonbindend globuline waardoor er te veel testosteron vrijkomt. Tekenen van insulineresistentie zijn onder andere appelvormig overgewicht (overgewicht rond de taille). Als je geen overgewicht hebt, kan een bloedtest het insulineniveau aantonen. Vraag je arts om een nuchtere insulinetest als je vermoedt dat dit bij jou het geval is.
Inflammatoire PCOS - Als je PCOS niet in een van de twee bovenstaande categorieën past, maar je hebt nog steeds onregelmatige menstruaties en verhoogde mannelijke hormonen (androgenen), dan val je in deze categorie. Dit type wordt veroorzaakt door milieutoxines en ontstekingen. Ontsteking beschadigt hormoonreceptoren en onderdrukt de ovulatie. Ontsteking wordt veroorzaakt door roken, het eten van ontstekingsbevorderend voedsel zoals tarwe en koemelk en problemen met darmbacteriën.
Met inflammatoire PCOS heb je meer kans op tekenen en symptomen van ontstekingen zoals: onverklaarbare vermoeidheid, hoofdpijn, gewrichtspijnen en huidaandoeningen zoals eczeem en psoriasis. Je moet de blootstelling aan milieugiffen zoals pesticiden, plastic en kwik in je leven verminderen.
Omdat vrouwen met PCOS oestrogeendominant zijn, moeten ze hun lichaam helpen meer progesteron aan te maken, dus hier zijn mijn beste tips:
- Progesteron wordt gemaakt van vet, dus eet veel goede vetten zoals rauwe noten, zaden, vette vis (zoals sardines, makreel en ansjovis), extra vierge olijfolie, avocado's, gemalen lijnzaad, chiazaad, kokosolie.
- Zorg ervoor dat je ovuleert door tekenen van het lichaam in de gaten te houden, zoals vruchtbaar slijm, de basale lichaamstemperatuur en de stand van je baarmoederhals.
- Verminder stress en neem 8 uur slaap per nacht.
- Doe regelmatig rustige oefeningen om stress te verminderen en de bloedsomloop naar de eierstokken te verbeteren.
- Eet meer fyto-oestrogeen voedsel
- Ervoor zorgen dat het lichaam oestrogenen voldoende uitscheidt via de lever en het spijsverteringsstelsel
- Neem homeopathische middelen om het progesterongehalte te verbeteren
Hier zijn een paar van mijn recente gevallen van PCOS waarbij ik homeopathische behandelingen heb gebruikt om mensen te helpen op natuurlijke wijze zwanger te worden.
Dit is een geval van een 32-jarige vrouw (M.L.) die bij me kwam omdat ze al meer dan een jaar probeerde zwanger te worden en daarvoor 15 jaar de pil had geslikt. Nadat ze van de pil af was, duurde haar cyclus 60-70 dagen. M.L. begon haar menstruatie toen ze 14 jaar oud was - ze was onregelmatig en ze kreeg de diagnose PCO. M.L. werd als kind gepest, waardoor ze verlegen en introvert werd. M.L. ontwikkelde acne nadat ze gestopt was met de pil. Als kind had ze ook eczeem en longontsteking. M.L. had problemen met haar bloedsuikerspiegel, had geen dorst en at graag fruit. Ze had een familiegeschiedenis van kanker, alcoholverslaving en ernstige depressie. Ik schreef M.L. een reeks hormoonbalancerende middelen voor die op haar symptomen waren afgestemd en in de volgende cyclus werd ze zwanger.
Dit is een geval van een 33-jarige dame (H.D). Ze had ernstige tieneracne en altijd al wat overgewicht. H.D. had een normale menstruatie tot haar 16e, toen ze veel afviel en de pil begon te slikken. H.D. stopte met de pil toen ze op de universiteit zat, maar ging daarna weer aan de pil en haar gewicht ging op en neer. Haar acne kwam terug toen ze van de pil afkwam en ze werd om de drie maanden ongesteld. H.D. had erg pijnlijke borsten en was misselijk voor elke menstruatie. Tijdens haar laatste menstruatie duurde de opbouw erg lang, met rugpijn, pijnlijke krampen en heviger bloedverlies. Het begon slibachtig bruin en werd dan rood, waarna het weer bruin werd. Ze hunkerde naar suiker in de aanloop naar haar menstruatie en had een lager energieniveau.
H.D. zei dat haar acne 2-3 dagen voor haar menstruatie begon. Ze beschreef dat ze 4 keer per dag ontlasting had, voornamelijk 's ochtends, en dat dit haar hele leven al zo was. Haar acne was begonnen op de leeftijd van 13 of 14 jaar en dit viel samen met het feit dat ze zich meer zelfbewust werd van de hoeveelheid donker haar op haar armen en lichaam. Ze trouwde 3 jaar geleden maar gaf toe dat ze een kort lontje had en een zeer laag libido. H.D.'s gezondheidsgeschiedenis omvatte oogoperaties, waterpokken, klierkoorts, terugkerende amandelontsteking en hooikoorts.
Nadat ik haar individuele symptomen had bekeken, schreef ik een aantal geschikte remedies voor die bij haar individuele symptomen pasten.
Een maand later kwam ze terug en vertelde dat ze zich gestrest had gevoeld over haar vader die lymfeklierkanker heeft. Ze had gemerkt dat ze de week nadat ze het ene homeopathische middel had genomen dat ik haar had voorgeschreven, het gevoel had dat haar energie beter was en dat ze over het algemeen alerter was.
Ze was niet ongesteld geweest, maar op dag 14 van haar cyclus had ze krampen en wat afscheiding. Haar borsten waren gevoelig, met tintelende tepels, maar ze voelde zich emotioneel heel positief. Ze kwam niet terug voor een derde afspraak, maar 12 maanden later ontdekte ik dat ze in de volgende cyclus zwanger was geworden en een dochtertje had gekregen.
Dit was een geval van een vrouw van 34 jaar (D.L) bij wie vier jaar eerder polycysteuze eierstokken en bloedarmoede waren vastgesteld. Ze probeerde al 2 jaar zwanger te worden toen ze bij me kwam. Ze was toen van de pil af en probeerde sindsdien zwanger te worden. Sinds ze van de pil af was, had ze maar drie menstruaties gehad in 2 jaar. Ze vertelde hoe ze had geleefd met en gezorgd voor haar oma die was overleden, wat haar veel verdriet en emotionele spanning had bezorgd. D.L. hunkerde veel naar suiker en voelde dat de stress veroorzaakt door het verlies van haar grootmoeder een mogelijke factor was in haar problemen om zwanger te worden, wat geaccentueerd zou zijn door het feit dat D.L. polycysteuze eierstokken had. Ik schreef haar geïndividualiseerde remedies voor en D.L werd de volgende maand zwanger.
