Zapłodnienie in vitro w ramach NHS – koszty i kwalifikowalność

Gdzie mieszkasz?

Nie, naprawdę, jaki jest twój dokładny adres? Ponieważ jeśli chcesz poddać się zapłodnieniu in vitro w ramach NHS, jest to prawdopodobnie najważniejsze pytanie, na jakie kiedykolwiek odpowiesz.

W zależności od tego, czy mieszkasz w Anglii, Szkocji czy Walii, oferowane leczenie i to, kto może je otrzymać, jest inne. W Anglii może się nawet różnić w zależności od ulicy.

Przepisy się zmieniają, ale wejdą w życie najwcześniej w 2024 roku.

Brzmi skomplikowanie? To prawda. Obejdź mnie i zobacz, co, gdzie i jak możesz zdobyć w tym szalonym, patchworkowym systemie.

Kto decyduje o tym, co jest NICE?

Dostęp do leczenia niepłodności powinien być równy dla wszystkich. W tym celu Narodowy Instytut Doskonałości Klinicznej określa wytyczne.

Oto, co mówią:

• Kobiety do 40. roku życia – 3 pełne cykle IVF.
• Kobiety w wieku 40–42 lata – 1 pełny cykl IVF.
• Pacjentom chorym na raka, którzy mogą pozostać bezpłodni, należy zaoferować taką możliwość zamrozić komórki jajowe lub nasienie.

Jest jednak pewien haczyk – są to wytyczne, a nie zasady. W prawdziwym świecie lokalne rady ds. opieki zdrowotnej decydują, kto otrzyma zapłodnienie in vitro, a kto nie.

Dlaczego dostęp do opieki jest inny

Kryteria stosowane przez lokalne komisje ds. Integrowanej Opieki (ICB) można podzielić na kilka głównych kategorii:

• Waga / BMI
• Relacje – czy Ty lub Twój partner macie już dziecko? Czy jesteś singlem lub jesteś w związku z osobą tej samej płci?
• Zdrowy tryb życia – umiarkowane picie, palenie

Chcesz mieć największą szansę na zapłodnienie in vitro w ramach NHS? Wystarczy mieć mniej niż 40 lat, mieszkać w odpowiedniej okolicy, nie palić, nie pić za dużo i nie mieć nadwagi. Aby naprawdę zmaksymalizować swoje szanse na zakwalifikowanie się, powinieneś pozostawać w długotrwałym związku heteroseksualnym z osobą, która nie ma jeszcze dzieci.

Hmmm… te kryteria są coraz bardziej rygorystyczne. Nie każdy może się przecisnąć.

Oczywiście musi istnieć sposób racjonowania publicznych pieniędzy na płodność. Ale to łamiące serce, gdy twoje marzenia znajdują się po złej stronie granicy.

Wstępne testy

Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, gdy nie możesz zajść w ciążę, jest zadanie właściwych pytań, aby dowiedzieć się, dlaczego nie możesz zajść w ciążę. Twój lekarz rodzinny powinien wysłać Cię na badania krwi, jeśli bezskutecznie próbujesz przez rok.
Dochodzenia NHS obejmują:

• Praca z krwią
• Jajeczkowanie
• Analiza nasienia
• Badania przesiewowe pod kątem infekcji takich jak Chlamydia
• Szukasz uszkodzeń jajowodów
• Badanie na endometriozę

Lub, jak to ujął konsultant ds. niepłodności na Harley Street, dr Gedis Grudzinskas: czy nasienie jest w porządku? Czy rurki działają? Czy masz owulację?

W miarę gromadzenia dalszych informacji lekarz zasugeruje dalsze kroki w zakresie badań lub leczenia.

Uzyskaj wydruki

Poproś o papierową kopię wszystkich wyników badań. Jeśli ostatecznie zapłacisz za zapłodnienie in vitro prywatnie, możesz skorzystać z wyników NHS – pod warunkiem, że są aktualne. To może zaoszczędzić kilka funtów.

W Anglii i Walii samotne kobiety i pary tej samej płci muszą obecnie przejść wiele rund IUI (inseminacji domacicznej), zanim zakwalifikują się do zapłodnienia in vitro. W przyszłych rundach IUI będzie wykonywane w ramach NHS – co już ma miejsce w Szkocji.

Testowanie do punktu krytycznego

Liczy się każdy miesiąc, kiedy starasz się o dziecko. Oczekiwanie pomiędzy skierowaniami do NHS a wizytami może wydawać się boleśnie powolne. Pacjenci czekają na badania diagnostyczne nawet rok, a na leczenie jeszcze dłużej.

Covid-19 tylko pogorszył sytuację. Grupy lekarzy i organizacje charytatywne zajmujące się zdrowiem podkreślają, że długi czas oczekiwania na badania oznacza, że ​​pacjentki w momencie rozpoczęcia zapłodnienia in vitro są starsze, co oznacza, że ​​ich szanse na urodzenie dziecka spadają.

Królewskie Kolegium Położników i Ginekologów wyraziło obawy w swoim „Lepiej dla kobiet” – raport z 2019 roku „...wiele [kobiet] doświadcza dużych opóźnień w uzyskaniu dostępu do odpowiedniej opieki specjalistycznej, często w wieku, w którym ich płodność gwałtownie spada”.

Badania dotyczące płodności zwykle nie są klasyfikowane przez NHS jako pilne. Ale z pewnością mogą tak się czuć. Sarah Norcross, szefowa organizacji charytatywnej na rzecz płodności Progress Education Trusttwierdzi, że jeśli chodzi o pacjentów, "...
takie leczenie jest sprawą niezwykle pilną”.

Testowanie mieszania i dopasowywania

Jednym ze sposobów szybszego uzyskania wyników jest opłacenie prywatnych testów. Następnie wykorzystaj te wyniki, aby uzyskać skierowanie na leczenie w ramach NHS.

Doktor Grudzińska często zaleca, aby pary płaciły przede wszystkim za badanie nasienia. Warto wcześnie wykluczyć to jako przyczynę. A jeśli problemem jest czynnik męski, jesteś dobrze przygotowana do opracowania planu.

Inną opcją jest test na hormon antymullerowski. Pomaga to ocenić liczbę i jakość jaj. Może to stanowić kluczową wskazówkę dotyczącą tego, jak pilnie należy poddać się leczeniu.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem, gdy będziesz miał wyniki.

Możliwe ścieżki leczenia w ramach NHS

W zależności od wyników testu istnieją trzy możliwe podejścia:

• Medycyna – leki wspomagające owulację. (klomifen, metformina, gonadotropiny)
• Chirurgia – operacja jajowodu w przypadku niedrożności lub bliznowacenia, laparoskopia w przypadku endometriozy, korekcja blokady w jądrach
• Wspomagane poczęcie – IVF, ICSI (docytoplazmatyczna iniekcja plemnika), IUI (inseminacja domaciczna), chirurgiczna ekstrakcja plemnika

Jeśli operacja lub leki zostaną uznane za najlepsze rozwiązanie dla Ciebie, masz szczęście. NHS zazwyczaj za nie płaci.

IVF na koszt NHS

Testy płodności, leki i operacje są ogólnie dostępne w ramach NHS, ale jeśli chodzi o pełne leczenie IVF, to inna historia. Weź typowy pakiet cyklu stymulacji, pobrania komórek jajowych i transferu zarodków.

NHS płaci standardową kwotę około 3,300 funtów za jeden cykl zapłodnienia in vitro i jeden kolejny transfer zamrożonych zarodków. Trudno dokonać dokładnego porównania z tym, ile możesz zapłacić prywatnie w Wielkiej Brytanii, ale – po uwzględnieniu leków i badań krwi – jest to liczba gdzieś około 5,000 funtów i więcej jest realistyczny.

Jednak to, czy otrzymasz pełny cykl IVF, częściowy lub żaden, zależy od tego, gdzie dokładnie mieszkasz.

Tak, to słynna loteria kodów pocztowych. Przyjrzyjmy się bliżej tej zagmatwanej mapie.

Możesz być zainteresowany przeczytaniem: Koszty IVF w Wielkiej Brytanii – przewodnik po kosztach prywatnego IVF

Loteria kodów pocztowych IVF

Dostęp do zapłodnienia in vitro jest bardzo zróżnicowany w zależności od końca kraju.

W Szkocji oferowane są trzy rundy IVF. W Kornwalii jest to tylko jeden. W sześciu obszarach Anglii w ogóle nie przeprowadza się zapłodnienia in vitro osobom powyżej 35. roku życia. (Źródło: Fertility Network UK).

NHS płaci za 60 procent zabiegów IVF w Szkocji. W Londynie i Anglii Wschodniej jest to 20 procent.

A w 1 na 5 obszarów pacjentki otrzymują tylko jeden dodatkowy transfer zamrożonego zarodka, jeśli pierwszy transfer się nie powiedzie. W pełnym cyklu wykorzystuje się wszystkie zamrożone zarodki.

Nic dziwnego, że niektóre osoby przeprowadzają się wyłącznie ze względu na możliwość zapłodnienia in vitro.

Jedna 29-latka powiedziała badaczom, że NHS nie będzie jej leczyć, ponieważ jej partner ma dziecko z poprzedniego związku. Po miesiącach depresji dowiedziała się, że może dostać 3 bezpłatne rundy zapłodnienia in vitro gdzie indziej; „Przeprowadziliśmy się w ciągu około trzech tygodni od dowiedzenia się o tym i otrzymaliśmy fundusze”.

Organ regulacyjny branżowy obliczył, że w niektórych częściach Anglii nastąpił dwucyfrowy spadek finansowania (dane za lata 2015–2019). Ale prawdziwa liczba jest prawie na pewno większa. The rosnąca liczba pacjentów w Wielkiej Brytanii, którzy decydują się na wyjazd za granicę w przypadku zapłodnienia in vitro nie są uwzględnione w danych HFEA.

Nieuczciwy dostęp

Wiele rodzin nie korzysta z leczenia niepłodności ze względu na kod pocztowy.

Dyrektor naczelny organizacji charytatywnej Sieć płodności w Wielkiej Brytanii, Gwenda Burns, martwi się, do czego zmuszeni są pacjenci „…albo znaleźć paraliżujące finansowo sumy pieniędzy na prywatne leczenie, albo znosić skrajne cierpienie bycia bezdzietnym nie z wyboru”.

Niektórzy pacjenci znajdują własne rozwiązania. Podobnie jak wiele osób, które wsiadają do samolotu, aby leczyć niepłodność za granicą. Nie ma oficjalnych danych na temat liczb, które zdecydowały o tym wyborze. Oznacza to, że jeszcze więcej osób płaci prywatnie za IVF, niż oficjalnie wiemy.

Wszystko się zmienia – ale kiedy?

W 2022 r. przeprowadzono szeroko zakrojony przegląd opieki zdrowotnej kobiet w Anglii. Dostęp do leczenia niepłodności uznano za część Strategii na rzecz zdrowia kobiet.

W recenzji zawarto szereg sugestii. Po pierwsze, przy podejmowaniu decyzji, czy dana osoba kwalifikuje się do zapłodnienia in vitro, należy kierować się wyłącznie względami klinicznymi.

Stwierdzono również, że samotne kobiety i osoby pozostające w związkach homoseksualnych powinny mieć łatwiejszy dostęp do zapłodnienia in vitro w ramach NHS. Więc nie musisz już płacić za wiele rund IUI, zanim będziesz mógł poprosić o leczenie.

Jest też dobra wiadomość dla tych, których partner ma już dziecko. To nie powinno już być podstawą do wykluczenia cię.

Żaden element przeglądu nie porusza problemu regionalnych różnic w dostępności. Łatwiej będzie jednak dowiedzieć się, jakie leczenie oferowane jest pacjentom w innych obszarach. Chociaż nie jest jasne, w jaki sposób to pomaga.

Pytanie, kiedy dokładnie zmiany wejdą w życie. A możesz czekać tak długo?

NHS kontra prywatne zapłodnienie in vitro

W wieku 32 lat Kathryn Carr* poczuła się szczęśliwa, że ​​mogła skorzystać z trzech cykli zapłodnienia in vitro w swojej części północno-wschodniej Anglii.

Wykonanie wszystkich typowych badań krwi i histeroskopii zajęło sześć miesięcy. Następnie czekała prawie rok na zapłodnienie in vitro, ale szybciej przystąpiła do IUI. Niestety, każdy z trzech cykli leczenia kończył się rozczarowaniem.

Nie bez powodu wytyczne NICE sugerują 3 cykle zapłodnienia in vitro i oto on: zwiększa to szanse na pomyślną ciążę do 45–53%. Jednak po trzech rundach IVF prawdopodobieństwo urodzenia dziecka spada.

To nie zniechęciło Kathryn. Jej klinika zasugerowała biopsję endometrium w celu zbadania macicy, ale stwierdziła, że ​​nie mogą zaoferować jej terapii immunologicznej, której pragnęła. Poza tym wyczerpała całe leczenie w ramach NHS.

Ona i jej mąż byli zdeterminowani zbadać każdą drogę, więc zwrócili się do prywatnej kliniki, gdzie wykonano jej biopsję. Kathryn była zawiedziona, że ​​nie polecono jej wcześniej, „…mogło to mieć ogromne znaczenie w porównaniu z moimi wcześniejszymi rundami. Wyniki pozwoliły naszej nowej klinice dostosować leczenie do naszych potrzeb.”

Możesz być zainteresowany przeczytaniem: Ujawniono najlepsze kliniki IVF w Wielkiej Brytanii

Dodaj do zabiegów

Zaproponowano dodatkowe leki, takie jak leki rozrzedzające krew i sterydy, w celu wspomagania cykli IVF i wczesnej ciąży. Otrzymała także zadrapanie endometrium, które miało pomóc w implantacji zarodków. Jej klinika NHS zaczęła oferować to samo, ale w tamtym czasie było to niezwykłe.

Niektóre kliniki oferują dokładnie te same rodzaje leczenia, niezależnie od tego, czy pacjent jest pacjentem NHS, czy prywatnym. Inne ośrodki są znane ze świadczenia dodatkowych usług, takich jak wspomagany wylęg i badania immunologiczne. Są one kontrowersyjne, ponieważ badania nie dostarczyły jak dotąd jednoznacznych dowodów na ich skuteczność.

Dr Grudzińska zwraca uwagę, że NHS nie może zapewnić żadnego leczenia, które nie zostało zatwierdzone przez NICE. Radzi pacjentom, aby sprawdzili najnowsze informacje HFEA przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji.

W końcu Kathryn zdecydowała się na to zapłodnienie in vitro za granicą do prywatnej kliniki w celu przeprowadzenia zapłodnienia in vitro ze względu na znacznie niższe koszty. Uważa, że ​​personel NHS jest bardzo opiekuńczy – ale dodaje „…Uważałem, że prywatne kliniki bardziej inwestowały w to, aby to działało”. Osiem lat po pierwszym leczeniu w ramach NHS w końcu urodziła dziecko – chłopca.

Możesz być zainteresowany przeczytaniem: Wyjaśnienie kosztów zapłodnienia in vitro za granicą

Gdzie to Cię opuszcza?

Istnieją ogromne różnice regionalne w ofercie NHS dla pacjentów z niepłodnością. Dopasowanie odpowiedniej kombinacji wieku, wagi, statusu związku i kodu pocztowego może przypominać próbę ułożenia wszystkich kolorów na kostce Rubika. To frustrujące.

NHS nigdy nie będzie w stanie pomóc każdemu, kto chce leczenia niepłodności. Musi istnieć jakiś sposób sortowania wszystkich potencjalnych pacjentów i wybierania, kogo leczyć. Ale kiedy to ty przegrywasz, może to być druzgocące. Niektórzy mogą finansować prywatne leczenie, ale w przypadku innych wysokie koszty uniemożliwiają to. Dopóki w całej Wielkiej Brytanii nie będą stosowane te same wytyczne, niektórzy ludzie zawsze będą mieli poczucie, że zostali potraktowani niesprawiedliwie.

To nie koniec – leczenia niepłodności w ramach NHS

Jasne, dostęp do IVF na NHS zawsze będzie w jakiś sposób racjonowane. Organizacje charytatywne aktywnie prowadzą kampanię w tej sprawie. Zgłaszają także pewien postęp w przekonywaniu CCG do zwiększenia liczby oferowanych cykli IVF. Szkocja jest natomiast zainteresowana poprawą dostępu.

Jednym z kluczowych argumentów jest to, że cięcia budżetów poprzez rezygnację z finansowania zapłodnienia in vitro nie oszczędzają pieniędzy na dłuższą metę. Z powtarzanych badań wynika, że ​​około połowa osób doświadczających niepłodności cierpi na depresję. Być może można się z tym utożsamić.

Organy finansujące opiekę zdrowotną mają ustawowy obowiązek zapewniania usług spełniających potrzeby całej populacji, w tym dotyczące płodności. Pacjenci, którzy potrzebują pomocy medycznej, aby założyć rodzinę, mogą nie mieć jeszcze równego dostępu do zapłodnienia in vitro, ale NHS to dobre miejsce, aby zacząć, jeśli nie zachodzisz w ciążę i chcesz wiedzieć, dlaczego.

Możesz być zainteresowany przeczytaniem: Dlaczego Brytyjczycy wyjeżdżają za granicę w celu leczenia in vitro?

IVF w NHS w Anglii

Jeśli przebywasz w Anglii, ustalenie, za co zapłaci NHS, może być bardzo trudne. Niezbyt często można powiedzieć, że WSZYSTKO ZALEŻY GDZIE MIESZKASZ.

MUSISZ porozmawiać ze swoim lekarzem rodzinnym, aby dowiedzieć się, jakie zasady obowiązują w Twojej okolicy i czy kwalifikujesz się do pomocy.

ICB (Rady ds. Opieki Zintegrowanej) decydują, kto kwalifikuje się na swoim obszarze lokalnym.

Może się okazać, że ustalą limit 1 lub 2 cykli IVF. Lub ograniczenie liczby zamrożonych zarodków, które zostaną przeniesione (FET), jeśli pierwszy transfer się nie powiedzie. Pamiętaj, że istnieje możliwość przechowywania zarodków i wykorzystania ich później jako pacjentka samofinansująca się.

Kto kwalifikuje się do zapłodnienia in vitro w ramach NHS w Anglii

IVF w NHS w Szkocji

Mieszkanie w Szkocji daje Ci największą szansę na leczenie in vitro w ramach NHS.

Szkocja zapewnia „złoty standard” trzech pełnych cykli IVF dla wszystkich niepłodnych par, które spełniają kryteria. Aby zostać zaliczonym do niepłodności, musisz mieć zdiagnozowaną chorobę powodującą niepłodność. Lub nadal nie jesteś w ciąży po dwóch latach regularnego współżycia lub sześciu inseminacjach od dawców.

Osoby powyżej 40. roku życia otrzymują 1 pełny cykl, pod warunkiem, że leczenie rozpocznie się przed ukończeniem 42. roku życia.

Kto kwalifikuje się do zapłodnienia in vitro w ramach NHS w Szkocji

• Stabilny związek partnerski na co najmniej dwa lata.
• Zdrowa waga, niepaląca, wolna od alkoholu i narkotyków.

IVF w NHS w Walii

Dobra wiadomość jest taka, że ​​w Walii zasady ustalane są centralnie, dlatego są takie same dla wszystkich w całym kraju.

Zła wiadomość jest taka, że ​​ciągły przegląd zasad może utrudnić niektórym osobom dostęp do leczenia niepłodności w ramach NHS.

Rozważane zmiany są szeroko zakrojone i mogą oznaczać, że NIE będzie finansowania in vitro dla kobiet po 40. roku życia, samotnych kobiet lub osób pozostających w związkach tej samej płci. Każda osoba, która wcześniej zapłaciła za zamrożenie komórek jajowych lub nasienia, również może zostać wykluczona. Kobietom poniżej 40. roku życia zamiast pełnych będą teraz oferowane dwa częściowe cykle IVF. Częściowy cykl IVF będzie liczony jako jeden transfer świeżego zarodka i maksymalnie 5 transferów zamrożonych zarodków.

Ostateczna decyzja ma zostać podjęta później w 2023 r.

Obecnie kobiety w wieku od 20 do 40 lat mogą mieć 2 pełne cykle zapłodnienia in vitro (a więc można wykorzystać wszystkie zamrożone zarodki). Dla osób w wieku 40–42 lat Walia oferuje 1 cykl zapłodnienia in vitro – pod warunkiem, że nie występują oznaki niskiej rezerwy jajnikowej.

Walijski Komitet ds. Usług Specjalistycznych w dziedzinie Zdrowia

• Wiek: poniżej 55 lat dla mężczyzn, powyżej 20 lat dla kobiet
• Trzy poprzednie cykle IVF – w tym finansowane ze środków prywatnych – wykluczają Cię.
• BMI – pomiędzy 19 a 30
• Nie palący

IVF w NHS w Irlandii Północnej

W 2020 r. Irlandia Północna zobowiązała się do zaoferowania kwalifikującym się kobietom trzech pełnych cykli zapłodnienia in vitro. Ale to jeszcze nie weszło w życie – a Stormont stwierdził, że zależy to od uzyskania wystarczających funduszy od rządu Wielkiej Brytanii.

Pacjentki muszą mieć mniej niż 40 lat lub 40–42 lata i nie mogą mieć cech małej rezerwy jajnikowej. Oferowany jest im 1 cykl IVF – liczony jako 1 transfer świeżego zarodka i 1 transfer zamrożonego zarodka

Kto kwalifikuje się do zapłodnienia in vitro w ramach NHS w Irlandii Północnej

• BMI od 19 do 30
• Żaden z partnerów nie był wcześniej sterylizowany
• 3 poprzednie cykle IVF wykluczyłyby cię
• Musi spełniać wymagania HFEA dotyczące dobra dziecka

IVF w przypadku kwalifikowalności NHS – wiadomość „zabierz do domu”.

• Miejsce zamieszkania ma znaczenie – zapoznaj się z lokalnymi przepisami dotyczącymi zapłodnienia in vitro w NHS.
  W Anglii – każdy obszar jest inny.
• W Szkocji masz taki sam dostęp do zapłodnienia in vitro bez względu na to, gdzie mieszkasz. To samo dotyczy miejsca, w którym mieszkasz, jeśli tam jesteś Walia czy Irlandia Północna.
• Oferta różnych obszarów różna liczba cykli IVF; 1, 2 lub 3. W przypadku kobiet po 40. roku życia jest to zazwyczaj tylko jeden.
• Dowiedz się o zasadach kwalifikowalności raczej wcześniej niż później. Kryteria zazwyczaj skupiają się na; wiek, waga, czy Twój partner ma dzieci… Jeśli nie kwalifikujesz się, lepiej wiedzieć teraz.
• Pamiętaj, że musisz przez rok bezskutecznie próbować zajść w ciążę zanim Twój lekarz rodzinny skieruje Cię na jakiekolwiek badania. To 12 miesięcy regularnego seksu bez zabezpieczenia. Zasady są inne w przypadku par tej samej płci i IUI.
• Masz prawo do kopii wyników swoich badań. Prywatne kliniki często akceptują wyniki badań NHS, pod warunkiem, że są aktualne, co pozwala zaoszczędzić trochę pieniędzy.
• Zastanów się, czy warto płacić za badanie nasienia. Można szybko i łatwo sprawdzić, czy to przyczynia się do niepłodności. I warto wiedzieć.
• Nie wszystkie cykle IVF finansowane przez NHS są sobie równe. W niektórych obszarach istnieje ograniczenie liczby kolejnych zamrożonych transferów zarodków, które można wykonać – jest to tzw. „cykl częściowy”.
• Wiedz, że poprzednie cykle IVF wliczają się do sumy możesz korzystać z NHS. Nawet jeśli zapłaciłeś za rower prywatny.
• AMH (hormon antymullerowski) jest mierzony przez NHS dopiero po otrzymaniu skierowania do kliniki leczenia niepłodności – ale jeśli jest niski, możesz nie kwalifikować się do leczenia. Jeśli obawiasz się, że może to dotyczyć Ciebie, porozmawiaj ze swoim lekarzem, czy dobrym pomysłem jest wykonanie badania prywatnie.

IVF w NHS – kwalifikowalność do finansowania w Wielkiej Brytanii – przemyślenia końcowe

Oferta zapłodnienia in vitro w ramach NHS różni się znacznie w zależności od regionu. Sprawdzanie, czy Twoja szczególna kombinacja wieku, wagi, statusu związku i kodu pocztowego umożliwi Ci dostęp do zapłodnienia in vitro w ramach NHS – może czasami przypominać próbę ułożenia wszystkich kolorów na kostce Rubika.

NHS nigdy nie będzie w stanie leczyć wszystkich, którzy chcą leczenia niepłodności. Musi istnieć jakiś sposób sortowania wszystkich potencjalnych pacjentów i wybierania, kogo leczyć.

Ale kiedy to ty przegrywasz, może to być druzgocąco trudne. Niektórzy są w stanie sfinansować prywatne leczenie, ale w przypadku innych wysokie koszty uniemożliwiają prywatne opłacenie zapłodnienia in vitro. Dopóki wytyczne NICE nie będą stosowane jednolicie w Wielkiej Brytanii, niektórzy ludzie zawsze będą mieli poczucie, że zostali potraktowani niesprawiedliwie.

*Imię i nazwisko pacjenta zostało zmienione