Aby zacząć myśleć Leczenie IVF najpierw musisz wykluczyć inne możliwości, takie jak różne metody leczenia niepłodności, lub zmienić swój styl życia na zdrowszy. Powinieneś zacząć od wizyty u swojego lekarza rodzinnego (lekarza rodzinnego), który sprawdzi Twoją historię medyczną i zbada Cię fizycznie. Prawdopodobnie zaleci wtedy wykonanie kilku badań i zasugeruje pewne zmiany w stylu życia. Lekarz pierwszego kontaktu może również skierować Cię do specjalisty w szpitalu lub klinice leczenia niepłodności.
Zanim uznają, że poddajesz się zapłodnieniu in vitro, muszą najpierw wykonać proste badania i zabiegi. Następnie, jeśli specjalista wskaże, że możesz poddać się zabiegowi zapłodnienia in vitro, skieruje Cię do odpowiedniego oddziału poczęcia, ale pamiętaj, aby się nie spieszyć, wrócić do domu i wszystko przemyśleć.
Przewodnik krok po kroku dotyczący procesu zapłodnienia in vitro
Zapłodnienie in vitro to zabieg, który pomógł tysiącom par na całym świecie mieć dziecko. Jest to zabieg polegający na połączeniu komórki jajowej i nasienia w laboratorium embriologicznym, w wyniku czego powstaje zarodek, który następnie można umieścić w macicy kobiety.
Żyjemy w świecie, w którym prawie każdy słyszał o zapłodnieniu in vitro, ale większość ludzi tak naprawdę nie wie, jak naprawdę wygląda ten zabieg. Krok po kroku przeprowadzimy Cię przez cały proces zapłodnienia in vitro.
Możesz być zainteresowany: Dobry, zły i twórca dziecka – Jakość zarodka – Systemy oceniania
Konsultacja IVF
Podczas zaplanowanej konsultacji umówisz się na wizytę u osobistego specjalisty ds. płodności. Będzie chciał poznać całą historię medyczną Twoją i Twojego partnera i będą Ci do tego potrzebne odpowiednie dokumenty (przed konsultacją zostaniesz poinformowany, co jest potrzebne, więc nie martw się). Specjalista przeprowadzi Cię przez cały proces i powinieneś otrzymać plan z datami i harmonogramem. Pamiętaj, aby zaplanować swój czas z wyprzedzeniem, w związku z pracą i innymi obowiązkami.
Zaczniesz także przygotowywać się do stymulacji jajników poprzez przyjęcie środków antykoncepcyjnych. Stosowanie środków antykoncepcyjnych może zmniejszyć ryzyko powstania cyst, które mogłyby zakłócać początek cyklu. Pomaga także w synchronizacji mieszków jajowych i pozwala na lepszą kontrolę czasu cyklu.
Badanie rezerwy jajnikowej wykonane w 2. i 3. dniu, obejmujące poziomy FSH i E2, powinno zostać wykorzystane do ustalenia dostosowanego do wieku protokołu wstępnej stymulacji, a nie do wykluczenia leczenia.
Źródło: Najlepsze praktyki ASRM i ESHRE: podróż przez medycynę rozrodu
Stymulacja IVF
Ten krok dotyczy głównie stymulacji jajników i trochę monitorowania. Jedno jajo miesięcznie zwykle dojrzewa w normalnym, naturalnym cyklu owulacyjnym, a celem cyklu IVF jest uzyskanie jak największej liczby dojrzałych komórek jajowych. Bardziej dojrzałe jaja zwiększają Twoje szanse na pomyślne leczenie in vitro. Dlatego stosuje się stymulację jajników.
Pacjentowi podaje się lek przez około 7 do 10 dni. Lek ten stymuluje jajniki, aby zaczęły wytwarzać komórki jajowe. Podczas leczenia tym lekiem będziesz musiał odwiedzać klinikę około 7 lub 8 razy w celu wykonania porannych badań kontrolnych. Testy te obejmują przezpochwowe badanie ultrasonograficzne służące do pomiaru wzrostu pęcherzyków jajowych i grubości wyściółki macicy, a także badanie krwi w celu pomiaru poziomu estrogenu.
Po każdym monitorowaniu powinieneś otrzymać telefon z kliniki z informacją o postępie leczenia i wszystkimi informacjami niezbędnymi do podjęcia dalszych działań.
Odzyskiwanie jaj
Pacjentka leży w pozycji litotomijnej, jest poddana sedacji, znieczuleniu ogólnemu i blokadzie okołoszyjkowej. Korzystając z USG, lekarz bardzo ostrożnie – aby nie uszkodzić narządów, wprowadza igłę do pęcherzyka jajnikowego. Na drugim końcu igły umieszcza się urządzenie ssące, które delikatnie pobiera płyn pęcherzykowy wraz z materiałem komórkowym i oocytem (oczywiście jeśli wszystko pójdzie dobrze).
Następnie materiał ten jest przekazywany technikowi laboratorium IVF, który identyfikuje i ocenia ilościowo komórki jajowe. Następnie aspiruje się inne pęcherzyki, po czym igłę wyciąga się z pierwszego jajnika i wprowadza do drugiego jajnika i to samo. Następnie igłę wycofuje się, może wystąpić niewielkie krwawienie, które jednak zagoi się bardzo szybko i nie stanowi problemu.
Zapłodnienie i rozwój zarodka
Po pobraniu komórek jajowych embriolodzy rozpoczynają proces zapłodnienia, który można przeprowadzić na dwa sposoby:
Zapłodnienie konwencjonalne – zdrowe plemniki są izolowane i wystawiane na działanie komórek jajowych w laboratorium, a zapłodnienie odbywa się w sposób naturalny;
Docytoplazmatyczna iniekcja plemnika (ICSI) – tę metodę stosuje się, gdy jakość i ilość plemnika jest zbyt niska i nie może skutecznie przeniknąć do komórki jajowej.
Jakość nasienia jest podstawą podjęcia decyzji pomiędzy konwencjonalnym zapłodnieniem a docytoplazmatyczną iniekcją plemnika. Aby poznać jakość nasienia, przeprowadza się standardowe badania.
Transfer embrionów
Prosty i szybki zabieg, który nie wymaga znieczulenia ani czasu rekonwalescencji. Rankiem w dniu transferu embriolog dokona ostatecznej oceny zarodków i zaleci Ci liczbę zarodków do przeniesienia. Zalecenie to zależy od jakości i wieku zarodków. Ponadto inne aspekty Twojego przypadku, takie jak historia poprzednich zabiegów i Twój wiek, również mają wpływ na ostateczną rekomendację. Często pacjentce zaleca się transfer pojedynczego zarodka, jeśli jest to prawdopodobne lub podobnie jak w przypadku wielu zarodków, co zmniejsza ryzyko porodu mnogiego.
Kiedy wspólnie z lekarzem ustalacie liczbę zarodków do przeniesienia, cewnik do transferu zostaje załadowany wybraną ilością zarodków. Na koniec rozpoczyna się transfer, podczas którego wprowadza się cewnik i wpycha zarodek do macicy. Po zakończeniu transferu cewnik zostaje usunięty. Pod koniec transferu embriolog sprawdzi, czy zarodek został uwolniony i otrzymasz instrukcje dotyczące dalszych działań.
Jedną z najważniejszych decyzji podczas leczenia zapłodnieniem in vitro jest decyzja, kiedy dokonać transferu zarodka do macicy. Chwila poddawanych zapłodnieniu in vitro istnieją dwa ważne etapy rozwoju, w których zarodki mogą zostać przeniesione do macicy.
- Etap rozszczepienia: który przypada na trzeci dzień życia zarodka – zwykle nazywany jest „transferem trzeciego dnia”
- Stadium blastocysty: Jest to piąty dzień życia zarodka i zwykle nazywany jest „transferem dnia 5”.
Transfer zarodków w dniu 3 lub 5
Większość klinik IVF przenosi zarodki w stadium blastocysty w 5 lub 6 dniu. Czasami decyzje na etapie mogą się różnić w zależności od indywidualnej sytuacji pacjentki.
Najważniejszą korzyścią z wykonania transferu na etapie blastocysty jest fakt, że można wybrać najsilniejsze zarodki, które łatwiej zagnieżdżą się i w efekcie zajdą w ciążę.
Oczekiwanie, aż zarodek rozwinie się do stadium blastocysty, samo w sobie jest rodzajem selekcji. W rzeczywistości niektóre zarodki, które są złej jakości lub mają nieprawidłowości lub zaburzenia genetyczne, mają mniejszą szansę na przeżycie 5 dni i stać się blastocystą. Oznacza to, że w pewnym sensie zarodki niskiej jakości same się eliminują, pozostawiając wybór spośród najsilniejszych. Badania pokazują, że kobiety, które produkują wiele zarodków, mogą odnieść korzyść z przeprowadzenia „transferu piątego dnia”. U pacjentek, które dobrze zareagowały na lek i miały wiele zarodków, występowała większa częstość ciąż. Jednak wśród starszych kobiet i kobiet, które produkowały mniejszą ilość komórek jajowych lub zarodków, korzyści te nie były widoczne. W przypadku tych kobiet nie ma oczywistych korzyści z transferu zarodka w dniu 5 w stosunku do transferu w dniu 5.
Ciąża po zapłodnieniu in vitro
18 dni po pobraniu komórki jajowej wykonuje się test ciążowy – jeśli poziom hCG przekracza 100, oznacza to, że jest pozytywny (ale nie panikuj, wiele ciąż zaczyna się od poziomu hCG poniżej 100). Test powtarza się po dwóch lub trzech dniach, aby potwierdzić, czy ciąża rzeczywiście zakończyła się sukcesem, czy nie. Poziom hCG powinien się podwajać co dwa dni. Jeśli drugi test wyjdzie pozytywnie, wykonuje się trzecie i ostatnie badanie, aby mieć 100% pewność, a USG zaplanowano na około 6 tygodni wcześniej. Do tego czasu lekarz będzie sprawdzał bicie serca, aby potwierdzić ciążę.
Proces in vitro
Jest wiele rzeczy, o których musisz zdecydować, decydując się na leczenie zapłodnieniem in vitro. Wiele z tych rzeczy zależy oczywiście od pieniędzy i czasu. Jeśli masz jedno i drugie (chociaż tak naprawdę nigdy nie masz za dużo czasu na leczenie niepłodności), nie spiesz się i wybierz najlepszą klinikę na świecie, jaką możesz znaleźć, i zwiększ swoje szanse.
Jeśli Twoje fundusze są ograniczone, będziesz musiał wykazać się większą mądrością i przeprowadzić trochę dochodzenia. Musisz zdecydować, czy chcesz, aby klinika była za granicą, czy lokalnie. W niektórych krajach zabiegi IVF są znacznie droższe niż w innych, co sprawia, że ludzie się na nie decydują Leczenie IVF za granicą. Wiąże się to oczywiście z różnymi dodatkowymi kosztami podróży i zakwaterowania.
Tak czy inaczej, niezależnie od tego, czy wybierzesz klinikę za granicą, czy lokalnie, musisz sporządzić „listę wydatków dla najgorszego scenariusza”, aby nie dać się zaskoczyć i zaskoczyć. Musisz pamiętać, że może się okazać, że pierwsza terapia nie powiodła się, więc przygotuj się fizycznie, emocjonalnie i finansowo, jeśli chcesz spróbować jeszcze raz.
Jeśli zajdzie taka potrzeba, porozmawiaj z rodziną i przyjaciółmi o swoich planach wsparcia, rozmowa zawsze pomaga. Możesz także znaleźć pary, które przeszły przez cały proces zapłodnienia in vitro i skorzystać z ich porad.
