Na początku 2021 roku, w wieku 40 lat, pojechałam z mężem Russem do Pragi w celu zapłodnienia in vitro. Przez dwa i pół roku bezskutecznie staraliśmy się o drugie dziecko w sposób naturalny. Mój obecny stan – zrosty macicy zostały skorygowane w ramach prywatnego leczenia w 2020 roku. Ze względu na nasz wiek (40 i 44 lata) i fakt, że przebyłyśmy już długą walkę o płodność, uznaliśmy, że ważne jest, aby nie marnować więcej czasu i zająć się sprawami. Przeanalizowaliśmy nasze możliwości zapłodnienia in vitro zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i za granicą. Zdecydowaliśmy się na wyjazd za granicę w celu zapłodnienia in vitro. Dlaczego? Cóż, wyjaśniam to poniżej i, co najważniejsze, dzielę się 7 najważniejszymi rzeczami, których nauczyłem się po drodze.
1. Poświęć trochę czasu na przemyślenie, co jest dobre dla CIEBIE i Twojego partnera, i rozważ skorzystanie z pomocy eksperta
Nie określiłbym siebie jako osoby szczególnie zdecydowanej. Jeśli mam nieskończone możliwości, często czuję się przytłoczony. Właśnie tak się czułam, kiedy wraz z mężem zaczęliśmy szukać informacji o zapłodnieniu in vitro za granicą. Na szczęście dla nas wcześnie zdecydowaliśmy się uzyskać pomoc od Your IVF Abroad – agencji, w której możesz zapłacić za dopasowanie do bezpiecznej europejskiej kliniki IVF zgodnie z Twoimi potrzebami i która wspierała nas praktycznie i emocjonalnie podczas naszego leczenia. Chociaż ta droga wydawała nam się właściwa (potrzebowaliśmy wskazówek ekspertów, aby wiedzieć, że wszystko jest dla nas bezpieczne i „właściwe”, a także wsparcia w podejmowaniu decyzji i wskazówek podczas leczenia), doceniam fakt, że wiele osób może chcieć przeprowadzić własne badania. Moją kluczową radą jest to, aby na początku poświęcić trochę czasu, aby naprawdę rozważyć, czego TY (i twój partner) potrzebujesz i upewnić się, że znajdziesz klinikę, która jest regulowana i bezpieczna i która może spełnić Twoje potrzeby. Często decyzja o rozważeniu zapłodnienia in vitro za granicą następuje po wyczerpującej podróży w stronę płodności, która mogła wiązać się z wielkim rozczarowaniem i stratą po drodze. Czasami ludzie już są w stanie żałoby i być może nie zdają sobie z tego sprawy.
2. Badania, badania, badania!
To może wydawać się oczywiste, ale badania są najważniejsze. W naszym przypadku duża część badań została przeprowadzona przez agencję, której zapłaciliśmy za wsparcie. Przeprowadzenie tego badania było dla mnie osobiście naprawdę przytłaczające i nie byłem pewien, jak zawęzić grupę klinik, które znalazłem, przeglądając Internet. Kliniki zagraniczne (szczególnie w Europie) są na ogół dobrze przygotowane do komunikacji z pacjentami zagranicznymi. Istnieje również wiele świetnych źródeł porad:
- HFEA (Urząd ds. Zapłodnienia Człowieka i Embriologii) zamieszcza na swojej stronie internetowej porady dotyczące leczenia za granicą www.hfea.gov.uk
- EggDonationFriends.com – świetne źródło informacji na temat zapłodnienia in vitro z opcjami jaj dawców za granicą
- FertilityClinicsAbroad.com – ogólne zasoby dotyczące leczenia zapłodnienia in vitro za granicą
- es-klappt-nicht.de to kolejne doskonałe źródło porad ekspertów.
3. Kluczem jest jasna i przejrzysta komunikacja
Podjęcie zapłodnienia in vitro za granicą może wydawać się przytłaczające. Pamiętam, że kiedy podczas pandemii Covida zapadły nasze wczesne etapy podejmowania decyzji, pamiętam, że czułem niepokój, że nie mogę po prostu wsiąść do samochodu i pojechać do klinik, które rozważaliśmy dla siebie. Poczułam naturalną potrzebę zobaczenia klinik na własne oczy – zobaczenia poziomu czystości, zobaczenia personelu kliniki, z którym rozmawiałam, poznania osobiście lekarzy, którzy będą nadzorować mój cykl IVF. Mój własny sposób na poradzenie sobie z tym polegał na dogłębnej rozmowie z brytyjską agencją, która nas wspierała. Sami sprawdzili kliniki i byli w stanie porozmawiać ze mną, czego się spodziewać.
Udało nam się zawęzić poszukiwania do dwóch klinik w Pradze w Czechach. Może to wydawać się nieistotne w kontekście decyzji medycznej, ale Praga była miejscem, które mój mąż i ja zawsze chcieliśmy odwiedzić, więc spędzenie 10 dni (długość naszego leczenia za granicą) w mieście, o którym zawsze marzyliśmy, było dodatkowym bonusem. Na naszą decyzję miały oczywiście wpływ także inne ważne czynniki (na przykład brak listy oczekujących). Kiedy musieliśmy dokonać wyboru pomiędzy obiema klinikami, wybraliśmy Gennet po prostu dlatego, że wydawało nam się to właściwe. Patrząc wstecz, było to w dużej mierze zasługą jasnej i przejrzystej komunikacji kliniki. Chociaż większość komunikacji odbywała się za pośrednictwem poczty elektronicznej, język był niezmiennie jasny. Nigdy nie czułam się nieswojo, że nie rozumiem, o co prosi nas personel kliniki. Jest to szczególnie ważne, ponieważ w przypadku zapłodnienia in vitro za granicą normalne jest, że wczesne etapy badań (badania krwi, analiza nasienia itp.) są wykonywane w Wielkiej Brytanii przed wyjazdem za granicę w celu leczenia zapłodnieniem in vitro, a my otrzymaliśmy w tym zakresie wsparcie ze strony Twojego zapłodnienia in vitro za granicą.
4. Poznaj od razu WSZYSTKIE koszty
Powtórzę: może się to wydawać oczywiste, ale nie mogę wystarczająco podkreślić, jak ważne jest poznanie kosztów od samego początku. Koszty te nie dotyczą wyłącznie kosztów leczenia (badania, leczenie, leki), ale obejmują także koszty zakwaterowania i podróży. Czego się nauczyłem w związku z zakwaterowaniem – uspokój się i zarezerwuj hotel niedaleko Twojej kliniki. Będziesz często chodzić tam i z powrotem w celu wykonania skanów, badań krwi itp., a bliskość jest kluczowa. Należy pamiętać, że wiele klinik za granicą oferuje zniżki w lokalnych hotelach – zawsze pytaj o nie, ponieważ mogą one przynieść korzyści finansowe. Nauczyłem się też czegoś istotnego na temat: podróżowania – jeśli możesz, stwórz elastyczność w zakresie dat lotów. Czasami daty zmieniają się na początku, w trakcie lub na końcu cyklu IVF. Jeśli masz możliwość zmiany lotu w ostatniej chwili, może to zmniejszyć stres w kluczowych momentach leczenia.
5. Dokładność dokumentów jest niezbędna
Proszę nie lekceważyć ilości dokumentów związanych z zapłodnieniem in vitro za granicą. Większość klinik stara się maksymalnie uprościć proces wypełniania dokumentów. W końcu pracownicy administracyjni codziennie zajmują się pacjentami z zagranicy. Radzę jednak nie spieszyć się z formalnościami – niezależnie od tego, czy są to formularze online, czy wysyłanie dokumentacji pocztą – to wszystko jest niezwykle ważne dla Twojego leczenia. Moja rada jest taka: poświęć trochę czasu na dokładne dokończenie wszystkiego. To dobrze zainwestowany czas, który pomoże Ci poczuć większą kontrolę.
6. Pamiętaj, że NIE jesteś statystyką – Twoja przygoda z zapłodnieniem in vitro jest wyjątkowa dla CIEBIE
Kiedy po raz pierwszy badałem zapłodnienie in vitro za granicą, łatwo jest zacząć czuć się jak statystyka. Twoja sytuacja dotycząca płodności jest często oceniana na podstawie wieku, istniejących schorzeń, BMI itp. Może to prowadzić do zwątpienia w siebie i niskiej samooceny. Pamiętaj, że Ty (i Twój partner) nie jesteście statystyką. Twoja podróż do płodności jest wyjątkowa i niezależnie od tego, co przeczytasz o wskaźnikach powodzenia w Twojej „kategorii”, pamiętaj, że Twój wynik będzie również wyjątkowy dla Ciebie.
7. Wsparcie jest niezbędne – na każdym etapie przed, w trakcie i po zapłodnieniu in vitro
Wsparcie emocjonalne, praktyczne i psychologiczne jest niezbędne na każdym etapie zapłodnienia in vitro – niezależnie od tego, czy przeprowadzasz leczenie za granicą, czy nie. Moimi głównymi źródłami wsparcia byli mój mąż, moja rodzina, przyjaciele i agencja, która wspierała nas na każdym etapie leczenia zapłodnienia in vitro za granicą. Patrząc wstecz, wsparcie emocjonalne było i jest niezbędne. Uważam, że ważne jest, aby podzielić się tym, że po naszym sukcesie podczas zapłodnienia in vitro za granicą (10 stycznia 2022 r. powitaliśmy naszą piękną córkę Maisie) od tego czasu cierpię na depresję poporodową. Nie sądzę, że można to w jakikolwiek sposób powiązać z zapłodnieniem in vitro za granicą. Depresja poporodowa ma wiele aspektów i jestem w trakcie zdrowienia. Mam szczęście, że mam dostęp do doskonałego wsparcia ze strony mojego lekarza rodzinnego. Namawiam wszystkie osoby, które doświadczają depresji poporodowej, aby nie cierpiały w milczeniu. Powiedz zaufanemu członkowi rodziny lub przyjacielowi. Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym i poproś o pomoc. Nie będziesz osądzany ani nie będziesz sprawiał, że poczujesz wstyd. Bardzo się cieszę, że poprosiłam o pomoc.
Czasami trzymam Maisie w ramionach i zastanawiam się, jak do cholery mogę czuć smutek, kiedy osiągnęliśmy sukces w procesie in vitro – nasze marzenie o pięknej młodszej siostrze dla jej wspaniałego starszego brata Charliego. Ale depresja poporodowa może dopaść każdą nową matkę w każdych okolicznościach. Otrzymuję pomoc, której potrzebuję i jestem przekonany, że nadchodzą pozytywne czasy.
Mam szczerą nadzieję, że dzieląc się swoim doświadczeniem z wyjazdu za granicę w celu zapłodnienia in vitro, pomogę innym osobom stojącym w obliczu podobnej podróży. Moja najważniejsza rada brzmi: uzyskaj wsparcie, jeśli możesz, od eksperta, pozostań wierny sobie i rób to, co jest dobre dla Ciebie i Twojego partnera. Życzę Ci wszystkiego najlepszego na Twojej drodze do płodności.
