Patrząc w przyszłość – pytania i odpowiedzi
W pierwszych dwóch częściach tej trzyczęściowej serii omawialiśmy proces podejmowania decyzji dotyczących poczęcia dawcy, a następnie tego, jak wygląda życie, gdy ma się małe dziecko. W tym artykule omówiono, co stanie się później, gdy dzieci dorosną i potencjalnie zaczną zadawać pytania i mieć własne opinie. Oto niektóre ze scenariuszy, które rodzice od momentu poczęcia jako dawcy muszą rozważyć i uwzględnić, a które różnią się od rodzin tworzonych w inny sposób.
Jak będzie się czuło moje dziecko?
Bardzo trudno jest przewidzieć, co ta osoba, która nawet nie istniała, gdy podejmowano w jej imieniu decyzje, może czuć się, gdy dorośnie. Na to, jak będą się czuły w związku z poczęciem w wyniku dawstwa, wpłynie częściowo ich wiek i etap rozwoju, inne wydarzenia w ich życiu oraz, co być może najważniejsze, ich relacje z rodzicami oraz bliską rodziną i przyjaciółmi. Te rzeczy ewoluują i zmieniają się, więc nie zakładaj, że obecny stan jest stały, niezależnie od tego, czy jest to duże zainteresowanie historią poczęcia dawcy, czy całkowity brak zainteresowania. I chociaż masz pewien wpływ i kontrolę, nie masz całkowitej kontroli. Twoje dziecko odbędzie własną podróż, odkrywając i integrując te informacje oraz rozumiejąc, co to dla nich oznacza.
Opowiadanie vs otwartość
Jak pisaliśmy w drugiej części tej serii, mówienie o zastosowaniu poczęcia od dawcy jest czymś, co często budzi niepokój rodziców. Do chwili, gdy „powiesz” po raz pierwszy, może nastąpić nagromadzenie napięć, które mogą przynieść poczucie ulgi. Można mieć wrażenie, że praca została wykonana i w pewnym sensie została wykonana. Ale tak naprawdę naszym celem jest ciągły klimat otwartości w rodzinie na ten temat. W idealnym świecie chcesz, aby Twoje dziecko czuło się komfortowo i nie musiało dbać o Twoje uczucia lub ukrywać swoje.
Kto musi wiedzieć?
Komu i kiedy i jak powiedzieć, może być pole minowe. Naprawdę zaskakujące może być to, jak wiele sytuacji pojawia się, gdy pojawia się dany temat, bezpośrednio lub pośrednio, i trzeba zdecydować, czy podzielić się faktem, że doszło do poczęcia od dawcy, czy też nie. Twoje dziecko może nie wyglądać jak Ty lub wyglądać tak, jakby „pasowało” do rodziny, co może powodować komentarze lub pytania zarówno ze strony nieznajomych, jak i przyjaciół. Twoje dziecko może być bardzo podekscytowane i dumne z faktu, że zostało poczęte jako dawca, i chcieć dzielić się informacjami szerzej i odważniej, niż czujesz się na to komfortowo. Szkoła może realizować projekt związany z rodziną i możesz się zastanawiać, jak dawca lub przyrodnie rodzeństwo poprzez dawcę wpasowuje się w tę sytuację (jeśli w ogóle). Mogą prowadzić zajęcia z edukacji seksualnej lub lekcje biologii, podczas których chcesz, aby nauczyciel był świadomy sytuacji Twojego dziecka.
Być może pojawia się problem zdrowotny, który może mieć podłoże genetyczne. Lub Twoje dziecko rozwija zainteresowania lub talenty, które według Ciebie pochodzą od dawcy, a na pewno nie pochodzą od Ciebie! Członkowie rodziny mogą przeprowadzać testy DNA, aby poznać swoje dziedzictwo, co wysuwa tę rozmowę na pierwszy plan. Może też Twoje dziecko umawia się na randki lub ma dzieci, a temat znów wyjdzie na jaw jako istotny.
Dla Ciebie mogą to być niewygodne przypomnienia o korzystaniu z usług dawcy i mogą wymagać rozmowy o trudnych rzeczach, których, szczerze mówiąc, wolałbyś unikać. Ale są także okazją do kontynuacji i poszerzenia rozmowy z dzieckiem, przypominając mu, że nie jest to temat tabu, że można o tym rozmawiać i że nawet jeśli jest to dla Ciebie trudne, nie jest to dla niego powód do zmartwień jeśli chodzi o Twoje uczucia. Może to być również przydatna okazja, aby sprawdzić, jak czuje się Twoje dziecko, ponieważ dzieci nie zawsze wyrażają się bez lekkiego szturchnięcia.
Nie możesz kontrolować wszystkiego
Jako rodzic masz dość dużą kontrolę nad swoim dzieckiem, na przykład ustalając godziny snu i posiłków oraz podejmując decyzje dotyczące szkół, domów i wakacji. Prawdopodobnie będziesz zachęcać i zniechęcać do pewnych zachowań i przyjaźni. Jedną z innych rzeczy, nad którymi masz kontrolę, jest tworzenie ciepłego i otwartego środowiska rodzinnego. Fundacja ta, wraz ze wsparciem przyjaciół, rodziny i szerszej społeczności, naprawdę pomaga dzieciom wyrosnąć na silnych, dobrze przystosowanych młodych dorosłych.
Ale to nie gwarantuje. I z pewnością nie oznacza to, że dzieci nie będą nadal zadawać trudnych pytań ani robić rzeczy, których ty wolałbyś, żeby one nie robiły. Jednak stworzenie ciepłego, otwartego środowiska domowego powinno oznaczać, że dziecko będzie miało większą pewność, że będzie z Tobą szczery, a Ty będziesz bardziej otwarty na zaspokajanie wszelkich pojawiających się potrzeb. Częściowo dlatego tak bardzo skupiamy się na budowaniu zaufania rodziców, zamiast próbować kontrolować wyniki. W ten sposób będziesz w stanie lepiej wspierać swoje dziecko niezależnie od tego, jakie będzie wychowywać lub przez co przechodzi, niezależnie od tego, czy jest związane z poczęciem dawcy, czy nie.
A co jeśli moje dziecko zada niewygodne pytanie?
Małe dzieci nie są znane ze swojej zdolności do powstrzymywania się od komentarzy, niezależnie od tego, jak niewłaściwa może być sytuacja. Małe dziecko może powiedzieć coś, czego wolałbyś, żeby nie mówiło na dowolny temat, łącznie z poczęciem dawcy. Twoje dziecko może również zaskoczyć Cię i zapytać o dawcę lub sposób poczęcia, kiedy najmniej się tego spodziewasz i jesteś całkowicie nieprzygotowany.
Mówię „całkowicie nieprzygotowany”, ale może „nieoczekiwany” jest lepszym określeniem, ponieważ możesz przygotować się na pytania, przemyśleć scenariusze i ustalić, jak chciałbyś odpowiedzieć. Właśnie o tym poruszamy na naszych warsztatach „Mówienie i mówienie” oraz w naszych książkach. Jest to również temat, który pojawia się między członkami wymieniającymi doświadczenia i przemyślenia na naszych konferencjach, czatach online i innych przestrzeniach dyskusyjnych. To przygotowanie może przynieść prawdziwe korzyści, jeśli Twoje dziecko nagle w każdym wieku wymyśli coś – pytanie lub komentarz – a Ty nie otrzymałeś ostrzeżenia, że o tym myśli.
Ciekawość wpływa nie tylko na koty!
Jedną z rzeczy, nad którą Twoje dziecko może zacząć się zastanawiać, gdy dorośnie, jest: „Kim jest ten dawca?”. Zrozumiałe jest, że mogą być ciekawi i chcieć uzyskać o nich informacje lub chcieć się z nimi spotkać. Jeśli skorzystałeś z pomocy anonimowego dawcy, może to być bardzo niewygodne, ponieważ możesz mieć bardzo niewiele do przekazania, być może tylko grupę krwi i wiek. Kusząca może być nawet myśl, że najłatwiej jest uniknąć takiej sytuacji, nie wspominając o korzystaniu z usług dawcy.
Jest to jednak ryzykowna strategia. Jest bardzo mało prawdopodobne, że Twoje dziecko nie dowie się w pewnym momencie, czy rodzic jest z nim genetycznie spokrewniony. Odkrycie, że nie dzieje się to przypadkowo lub w nieprzygotowany sposób (być może nawet bez Twojej wiedzy) może zaszkodzić zaufanej relacji między dzieckiem a rodzicem. Lepiej usłyszeć to od siebie, osoby, która ją kocha, i lepiej, żeby została o tym poinformowana na raz i w sposób, nad którym masz kontrolę, a nie otwierany samodzielnie wynik domowego testu DNA czy przypadkowy komentarz.
Pytania dotyczące dawcy mogą wydawać się trudne, jeśli skorzystasz z anonimowego dawcy, ale tak naprawdę odpowiedź na pytanie „kim on jest?” jest po prostu krótszy. Nie wiesz. Możesz mieć dużo informacji lub bardzo mało. Być może będziesz musiał przyznać, że tak, frustrujące jest nie wiedzieć więcej lub nie móc uzgodnić przyszłego kontaktu. Czasami może się zdarzyć, że będziesz musiał usiąść z dzieckiem, czując się zdezorientowany, zawiedziony lub zły, że nie może wiedzieć więcej, a możesz nawet podzielić się niektórymi z tych uczuć. Z drugiej strony może się okazać, że szczegóły, które możesz zaoferować, wystarczą, aby zaspokoić ich ciekawość. Podobnie jak wiele innych sytuacji w życiu rodzinnym, ta nie jest idealna i radzisz sobie z rzeczami, gdy się pojawią.
Znani dawcy lub ujawnieni dawcy
Jeśli Twój dawca jest Ci znany, rozmowa wokół dawcy będzie zupełnie inna, a pytania będą znacznie łatwiejsze do udzielenia odpowiedzi i odpowiedzi. Jeśli masz dawcę, który zgodził się na umożliwienie jego zidentyfikowania w przyszłości, być może będziesz miał więcej informacji do przekazania w odpowiedzi na pytania dziecka. Niemożność zaspokojenia całej ich ciekawości przed ustalonym terminem (na przykład po ukończeniu 18 roku życia), który dla 12-latka może wydawać się odległym czasem życia, może być frustrujący. Mogą również pojawić się inne wątpliwości dotyczące umieszczenia dawcy w historii rodziny, skoro osoba ta pewnego dnia może rzeczywiście się pojawić. Czego oczekuje Twoje dziecko i czego oczekuje dawca?
Oczywiście nie tylko dawca wymaga przemyślenia. Mogą również istnieć powiązania genetyczne z przyrodnim rodzeństwem w innych rodzinach, które korzystały z tego samego dawcy. W pewnym momencie możesz rozważyć kontakt z dawcą lub przyrodnim rodzeństwem, a rzeczywistość może być ekscytująca, ale także potencjalnie przerażająca i nieznana.
Młodzieńcze lata
To naprawdę normalne i powszechne, że nastolatki przechodzą przez potężny i ważny etap rozwojowy, stając się jednostkami, oddzielonymi od rodziców i rodziny. Może to wiązać się z poważnym sprzeciwem wobec rodziców, a w przypadku dzieci poczętych przez dawcę mogą oni wykorzystać fakt, że zostali poczęci przez dawcę, jako część tego sprzeciwu. Niekoniecznie oznacza to więcej niż jakiekolwiek inne typowe kwestie, o które spierają się rodzice i nastolatki. Mogą mieć poczucie ogólnego, niezadowolonego, nastoletniego rozdrażnienia, że będzie to temat, który przyniesie najlepszy efekt i dlatego wykorzystają go przeciwko tobie. Mogą też naprawdę czuć, że chcą rzucić ci wyzwanie lub coś zbadać.
Przerażające zdanie: „Nie jesteś moją prawdziwą mamą/prawdziwym tatą” może wyjść z ich ust, gdy są młodzi, próbując zrozumieć fakty dotyczące poczęcia przez dawcę, lub jako nastolatka w ramach procesu rzucania rodzicom wyzwania i ich autorytet.
Szerszy kontekst jest tutaj ważny, ale mam kilka ogólnych rad. Być przygotowanym. Uzyskaj wsparcie od innych. Nie daj się nabrać na żadną przynętę. Radź sobie oddzielnie ze swoimi uczuciami i pracuj nad utrzymaniem dla nich otwartej, pełnej miłości przestrzeni najlepiej, jak potrafisz.
Czy są to informacje Twoje, Twojego dziecka czy informacje o rodzinie?
Gdy dzieci dorosną, możesz zdecydować się na przekazanie im części odpowiedzialności za decydowanie, komu udostępniać informacje. To informacje rodzinne i Twoim zadaniem jako rodzica jest stworzenie środowiska rodzinnego dla Twojego małego dziecka. W miarę dorastania mogą przejąć większą odpowiedzialność za informacje. Z pewnością pomocne będzie włączenie ich do rozmów na temat tego, kto wie, komu i dlaczego mówisz, w wieku, który uznasz za odpowiedni. Podział lub przekazanie tej odpowiedzialności może nastąpić w sposób organiczny i wzajemnie uzgodniony.
A co jeśli masz starsze dzieci, o których nie powiedziano?
Jeśli masz dorosłe dzieci, którym nie powiedziano nic, DC Network oferuje usługę dostosowaną do potrzeb rodziców, aby pomóc rodzicom w przemyśleniu dostępnych im opcji „poinformowania”. Chociaż jest to często zniechęcająca perspektywa dla rodziców, można to zrobić bardzo pozytywnie i większość ludzi wyraża ogromne poczucie ulgi, gdy tajemnica wyjdzie na jaw. Skontaktuj się z nami, aby pomóc.
Ostatnie słowa
Bez dawcy lub dawców Twoja rodzina nie istniałaby, ale to jest Twoja rodzina. Obie rzeczy są prawdą. Twoje dziecko będzie rozwijać własne zrozumienie i relację z dawcą, osobiście lub teoretycznie. Ale to ty jesteś ich rodzicem, tworzysz i dzielisz się ich doświadczeniami i pamięcią o życiu rodzinnym. Daj z siebie wszystko. I nie zapomnij cieszyć się wzlotami i upadkami, wyzwaniami i rozkoszami, jakie wiążą się z przywilejem wychowywania dzieci.
