Clare: W Fertility Road rozumiemy, jak złożona i wielowarstwowa może być decyzja o wyborze drogi dawcy. Często ludzie przebyli już drogę związaną z płodnością, która doprowadziła do ich decyzji o przyjęciu drogi dawcy i na nią wpłynęła. Eloise, jaka była Twoja droga do płodności, zanim zdecydowałaś się na oddanie nasienia?
Eloise: Mój mąż i ja staraliśmy się o dziecko w sposób naturalny przez sześć miesięcy, a kiedy to nie nastąpiło, zdecydowaliśmy się na badanie płodności w klinice. Ku naszemu niedowierzaniu analiza nasienia mojego męża wykazała zero nasienia. U mojego męża zdiagnozowano niepłodność – zespół Klinefeltera, co oznaczało, że konieczne było zapłodnienie in vitro. To doświadczenie całkowicie zmieniło nasz pogląd i cel. Po tym, jak powiedziano mi, że będziemy musieli poddać się zapłodnieniu in vitro, mój mąż przeszedł w Stanach Zjednoczonych operację pobrania nasienia metodą Micro-TESE. Niestety, nie udało się, więc nasienie dawcy było naszą jedyną drogą do posiadania dziecka z moimi komórkami jajowymi.
Clare: Jak się czułeś, gdy podjąłeś decyzję o wyborze drogi dawcy nasienia? A jak się czuł Twój mąż?
Eloise: Wszystko wydarzyło się niewiarygodnie szybko! Wybraliśmy dawcę nasienia jeszcze przed operacją męża; na wypadek, gdyby nie znaleźli plemników w jego jądrach. Wiadomość, że operacja się nie powiodła, dostaliśmy dzień przed pobraniem komórek jajowych, więc mieliśmy tylko jedną noc na przetrawienie faktu, że już następnego dnia będziemy mogli przystąpić do zapłodnienia komórek jajowych świeżym nasieniem dawczyni. To był trudny czas.
Clare: Czy te uczucia ewoluowały z biegiem czasu? Co zmieniło Twoje uczucia?
Eloise: Kiedy wróciliśmy z pierwszego cyklu zapłodnienia in vitro z nasieniem dawcy, nie zadziałało. Wyniki otrzymaliśmy w Wielkiej Brytanii i byliśmy zdruzgotani. Myślę jednak, że mój mąż odczuł ulgę, że miał trochę więcej czasu na przetrawienie wiadomości i powrót do zdrowia po bolesnej operacji. Kiedy kilka miesięcy później wróciliśmy do Stanów Zjednoczonych, aby spróbować ponownie z dwoma zamrożonymi embrionami, oboje byliśmy w znacznie lepszym stanie emocjonalnie i fizycznie.
Clare: Jak podeszliście do wyboru dawcy nasienia?
Eloise: Oboje mieliśmy różne „ulubione” wybory, jednak rozpoczęliśmy poszukiwania od wyglądu i cech osobowości (aby najlepiej pasowały do mojego męża). Każdy jest wyjątkowy, więc nie da się kogoś odtworzyć, ale dla nas kluczem było bycie rasy białej, niebieskie oczy, 6 cm wzrostu i humorystyczna osobowość. Wzięliśmy pod uwagę także zaawansowaną historię medyczną i wyniki w nauce. Pomogło również to, że wybrany przez nas dawca miał to samo ulubione jedzenie i zwierzęta co mój mąż!
Clare: Jak długo trwa cały proces selekcji?
Eloise: Wybraliśmy i kupiliśmy nasienie w ciągu około sześciu tygodni, ponieważ mieliśmy zaplanowany termin rozpoczęcia naszego cyklu zapłodnienia in vitro, a mój mąż był zaplanowany na operację za granicą.
Clare: Jaka jest według Ciebie rada, którą „trzeba wiedzieć” dla innych osób rozważających skorzystanie z drogi dawcy nasienia?
Eloise: Przeczytaj o anonimowości i otwartości i pomyśl o najlepszym interesie dziecka. Nie ma dobra ani zła, ale kiedy dziecko się pojawia, wkrótce opowieść o płodności przechodzi do historii dziecka. Znajdź solidną sieć wsparcia. Mamy niesamowity, bezpłatny oddział ds. płodności, w skład którego wchodzą tysiące osób, które również rozważają poczęcie dawcy, do czego serdecznie zapraszamy Dołącz tutaj.
Clare: Czy jest coś, co chciałbyś wiedzieć przed wybraniem drogi dawcy nasienia?
Eloise: Będą emocjonalne wstrząsy, ale to najwspanialszy prezent, a my kochamy nasze dzieci bez reszty.
Clare: Jak planujesz opowiadać swoim dzieciom o ich pochodzeniu? Z Waszego doświadczenia wynika, że w jakim wieku najlepiej to zrobić?
Eloise: Już zaczęliśmy! Na rynku dostępnych jest wiele niesamowitych książek, które pomogą Ci opowiedzieć historię poczętego przez dawcę dziecka – niektóre z nich możesz spersonalizować. Mamy zniżki na książki na www.fertilityhelphub.com, jeśli chcesz z nich skorzystać. Zaczęliśmy o tym mówić, zanim nasze dzieci nauczyły się mówić, bardziej po to, abyśmy czuli się komfortowo opowiadając tę historię. Nasze dzieci uwielbiają czytać z nami swoje spersonalizowane książki! Nie rozmawiamy o tym codziennie, ale kiedy wydaje nam się to naturalne, robimy to.
Clare: W jaki sposób doświadczenie bycia matką dzięki oddaniu nasienia wpłynęło na inne aspekty Twojego życia?
Eloise: Kiedy nasze bliźniaki miały sześć miesięcy, zdecydowałem się rzucić pracę w reklamie i założyć platformę kierowaną przez społeczność (Centrum pomocy w zakresie płodności), która oferuje ludziom na całym świecie wszystkie zasoby, społeczność i wsparcie ekspertów, do których żałuję, że nie mieliśmy wówczas dostępu. W ciągu ostatnich trzech lat liczba ta ogromnie się rozwinęła i to wspaniale, gdy czytelnicy i obserwatorzy piszą do nas, jak bardzo są wdzięczni za wiedzę i wsparcie. Zapisz się na nasz cotygodniowy biuletyn tutaj żeby zobaczyć o co w tym wszystkim chodzi.
Clare: Jakie były/są Twoje najbardziej przydatne źródła wsparcia? Rodzina, przyjaciele, grupy lub organizacje powiązane z darczyńcami?
Eloise: Niestety, nie mogłem znaleźć społeczności ani grup wsparcia o podobnych poglądach, kiedy sześć lat temu przechodziliśmy przez nasze zmagania (stąd założenie własnej społeczności), jednak niektórzy przyjaciele i bliska rodzina byli dla nas wszystkim. Dzięki mojej obecnej pracy uwielbiam mieć kontakt z innymi rodzicami dzieci poczętych od dawców. Zawsze chętnie porozmawiam z każdym, kto rozważa skorzystanie z dawcy lub leczenie z poczęciem od dawcy – śledź nas na Instagramie tutaj i napisz do mnie DM w dowolnym momencie.
